De steden laten we weer achter ons na een bezoekje aan de IKEA. Toch wel even leuk om de verschillen te zoeken, vooral in de smaak van de koffie. Ook hebben we een nieuwe waterfilter gescoord waardoor we flexibeler en op meer plaatsen kunnen kamperen.
De weg leidt ons verder door dit prachtige land. Op de ‘runn’ (naam meer) route, een heerlijke vlakke weg gelijk aan het spoor, worden we weer overdonderd door een spiegelglad meer waar de blauwe lucht het water erg aantrekkelijk maakt. Als we hadden geweten dat er regen aan kwam hadden we gelijk een duik genomen.
Op een strandje raken we in gesprek met een trapeze leraar. Hij werkt op de circus university. Deze moet ook in Rotterdam en Tilburg volgens hem zijn, nooit geweten dat hier een echte opleiding voor is.
De dag erna worden we wakker met regen, het kon niet zo mooi blijven. Tijdens het fietsen mogen we heel lief bij een meneer onder het afdakje schuilen. We krijgen zelfs een stoel en een rondleiding door zijn tuin. Het kleine hutje (stuga) is speciaal voor wanneer de familie surströming eet, gefermenteerde haring.
Regenpak aan en uit, fietsen op en van de heuvel, zeuren en genieten, honger hebben en bunkeren. Even gingen we naar (de) Kloten. En na Kloten helemaal: onverharde weg, regen, moeheid, geen plek kunnen vinden, onweer, berg op… en erna flink lachen om ons eigen gekloot met de tarp en de tent in combinatie met de rode mieren en andere vliegende monsters. Niets ligt er dan lekkerder dan een dun opblaasmatje in een tentje.
Haha, ik zie jullie ploeteren met jullie natte regenpakken en tentje. Geen leedvermaak hoor maar je beschrijft het leuk. Bij de Ikea ook ontbeten? Ik lees veel over de industriële bosbouw en het aanplanten van bomen in gekapte wouden. Ben benieuwd of jullie dat zien of merken of daar over gehoord hebben. Kärlek. Lex.