Onderweg

In korte tijd zijn we door twee mannen dezelfde richting op verwezen, naar de bergen in het westen. Het leek wel alsof we het niet uit hun hoofd konden praten, wat waarschijnlijk vooral duidelijk maakt hoe mooi en ongerept het daar is. Helaas hebben we daarvoor met de Nederlandse duinen niet genoeg getraind. Met de warmte die er hier hangt, is het ook iets teveel gevraagd, een andere keer? Vast wel 😉

In Mora hebben we een soort rustdag gehad. Van Dala paard tot Morakniv messen en van outdoorwinkels tot bouwmarkten. Het was fijn om de rust en ruimte in het stadje te kunnen beleven.

Twee opeenvolgende nachten stonden we bij kleine strandjes. De mensen uit de dorpjes kwamen daar heen om net als ons verkoeling te zoeken. Het was erg leuk om te zien hoe verschillende mensen en gezinnen, jong en oud, elkaar afwisselden. Vele maakten een gezellig praatje en waren geïnteresseerd in onze reis. Ze vonden het prima dat we daar kampeerden, daar zijn we erg dankbaar voor.

Na bijna een jaar Zweeds te hebben geleerd kunnen we nog niet veel zeggen. Toch kunnen we wel al heel wat teksten en borden vertalen. Zolang je maar niet in het Zweeds “Jag talar inte Svenska” zegt want dan begrijpen ze je niet meer. Dat zou ik denk ik ook niet doen wanneer iemand in Nederland in het Nederlands zegt dat hij geen Nederlands praat.

Voor de muggen en knütjes kregen we de tip om vooral niet in het bos te staan. Wel aan het water en in de zon. Ikzelf reageer altijd al vrij heftig waardoor we nu toch maar even goed anti-jeuk spul hebben gehaald. Niet mijn voorkeur maar als het helpt ter ontspanning dan is dat het waard.

Geen route hebben is fijn omdat je alle kanten op kunt gaan maar het geeft wel houvast. We zijn nu op zo’n punt aangekomen dat we toch een route moeten bepalen om onszelf niet vast te rijden. Vanaf Mora zijn we noord-oost gereden en nu zullen via Bollnäs nog een stuk omhoog fietsen om vervolgens via de kust weer omlaag te zakken. Onderweg is de natuur alweer veranderd. De dennen en berken hebben hier duidelijk de overhand en het wordt inderdaad steeds rustiger, zowel qua verkeer als qua dorpjes. Heerlijk.

Momenteel zitten we bij een prachtig meer in Dalfors. De was hangt te wapperen aan de lijn, wij zijn weer schoon en we genieten van de zon, wind en rust. Ik ga zo eens een lekker kopje thee zetten van berkenblaadjes en klaver en kruip net als Monique nog even in mijn boek.

Liefs uit Zweden,
Monique en Merel