De middag was vrij relax en ik had een knuffelbare perro (hond) als vermaak. Het was een vrij kleine albergue en er was een vrouw vrij gefrustreerd aan het praten omdat er iets met haar tas was. Ik besloot dat we beter ergens anders wat konden drinken want het werkte op mijn zenuwen.
De nacht was goed en voor we vertrokken hadden we ontbijt wat al klaar stond. Het was weer vrij koud, 2°C dus warm ingepakt. De eerste paar uren blijf je laagjes uittrekken en daarna ga je over om laagjes zonnebrand aan te brengen.
We naderden al vroeg León, maar daardoor was het nog rustig. De pijlen stuurden ons door de kleine straatjes naar de kathedraal. Hij was nog niet open dus een koffiestop wat van harte welkom was.
De weg uit de stad was minder. Langs een drukke weg waar het verkeer vast stond baande we ons een weg tussen de andere pelgrims die waarschijnlijk in León hadden overnacht. Ik hobbelde al neuriënd achter de mannen aan en probeerde niet te veel prikkels binnen te laten.
Na een splitsing waar we een alternatieve weg namen belandden we weer terug in de stilte en moesten we even met een drankje bijkomen. Ik in ieder geval wel.
We liepen in vrij droog gebied maar de vergezichten waren erg mooi en rustgevend. De paarse bloemetjes langs de weg gaven net het juiste accent. Met nog een paar kilometer te gaan was ik trots op mijn voetjes die weer pijnloos hun werk deden.
Een kleine maar fijne albergue met een kamer voor 4 wat wel een luxe was. Morgen zouden we naar het chocolade stadje gaan wat een goede drijfveer zou zijn, vooral nu de chocolade continue bleef opduiken uit 1 van onze tassen.
977
Klinkt weer goed allemaal. Super fijn dat je voeten weer meewerken. Das top, hoopte ik zo op. Geniet van de kamer. En eet lekker veel chocolade morgen ook voor mij graag😉. Nou zet hem op topper dikke kus en knuffels 😘😘