Santiago

Naar Arcahueja (29km)

De avond verliep goed ook al wat mijn voetboog erg stijf waardoor ik mijn grote teen amper meer omhoog kreeg. Het bleek dat ik alweer mijn pet was vergeten, maar gelukkig maakte de barman me erg blij.

De volgende ochtend waren er al veel mensen vroeg wakker wat te horen was aan de schommelende stapelbedden. Ik ging alleen op weg, maar werd binnen 3 kwartier al door de mannen ingehaald. Het was fijn om zo rustig aan te kunnen beginnen.

Na 2 uur hadden we een ontbijt bij een picknicktafel met koekjes, nootjes, chocolade en bananen. Er bestaan slechtere versies. De temperatuur liep van 3 graden al snel op zodat we na de eerste stop al onze broek konden afritsen.

De omgeving had meer infrastructuur en ik was voornamelijk bezig met het goed plaatsen van mijn voeten tussen het grind. De bergen die continu links in de verte hadden gelegen leken nu dichterbij te komen en we konden de heuvels die we over een paar dagen zouden tegen komen al zien liggen.

Het was fijn om het laatste uur met de Amerikaan te spreken over de verschillen qua landen zodat het een beetje afleiding gaf van de pijn in mijn teentje.

Na het inchecken, lunch en douche bleek mijn teentje toch wat ontstoken te zijn. Na deze goed te hebben behandeld en zalf te hebben gehad van de Fransman moest ik verplicht met mijn pootjes omhoog.

Morgen passeren we León, de laatste grote plaats voor Santiago. Gelukkig al vroeg in de ochtend als het nog niet vol is gestroomd met toeristen.

Veel van deze wegen

975

Een gedachte over “Naar Arcahueja (29km)”

  1. Lekker alleen opgestart en daarna fijn samen wandelen. Klinkt goed. Hoop dat je voeten goed herstellen. Rust maar lekker uit. Fijn ontbijt jammie. Zet hem op mop en denk aan je pet. Dikke knuf👍💪😘😘

Geef een reactie