Santiago

Naar Roncesvalles (25km)

Weer een korte nacht, maar al vroeg op pad. Je bent een vroege vogel of niet. Vanuit het verlichte stadje de duisternis in. Ik was nog de enige en ik merkte dat ik genoot van de stilte. Dit was pas de eerste keer sinds mijn vertrek dat het stil was. Langzaam aan werd het lichter en na een uur kwam ik een enthousiast zwaaiende vrouwtje uit Zuid Korea tegen. We praatten even voor zover dat ging in het Engels en puffend want het ging enorm stijl omhoog.

Er stond mist in de bergen en ik liep met een lach van oor tot oor door de prachtige natuur. Het voelde allemaal nog erg onwerkelijk. Ik kwam meer mensen tegen die ik een goede camino wenste. Ik was nog niet toe aan gesprekken, de stilte had ik nodig om op te laden.

Bij de eerste mogelijkheid nam ik een kop koffie en een broodje. Toen ik naar buiten wilde stappen goot het maar toen ik mijn regenpak aan had was het weer droog. Dus na een kwartier kon ik de boel weer uittrekken.

Ik klom hoger. Nu weet ik hoe 1300m klimmen voelt…als een hele, hele, hele lange trap. De zon brak door en het warmde op, ik liep nu boven de mist. Er verscheen sneeuw op de bergen waar ik ook langs moest lopen.

De grens over naar Spanje en uiteindelijk weer vrij stijl naar beneden. Om 1 uur kwam ik aan in Roncesvalles. Een enorm gebouw. Er zaten meerdere pelgrims buiten te wachten want het duurde nog een uur voor we naar binnen konden.

Snel een douche, kleding wassen en even de benen ontspannen. Schuin onder me zat een Nederlandse man waar ik mee sprak. Nu zien wat de dag nog meer brengt. In ieder geval nog geen blaren!

998

6 gedachten over “Naar Roncesvalles (25km)”

  1. Gefeliciteerd de eerste berg is het zwaarst daarna ben je lekker op dreef. . Allemaal zo herkenbaar en heerlijk om met je mee te reizen dikke knuffel kus en berg voor berg stap voor stap en hap voor hap en mooi van de lach van oor tot oor een heerlijk gehoor xxx

  2. Lieve Merel,
    Ik ben diep onder de indruk van je avontuur!
    Iedere keer als ik weer een nieuwe mail van je lees krijg ik kippenvel op mijn armen, zo geweldig!

    Stiekem ben ik eigenlijk gekrompen en reis met je mee in je rugzak (ssst!)

    Sonny
    ________________________________

  3. Bergen om naar toe te gaan rust te vinden en ze te bedwingen.
    Is altijd een rust punt voor mij geweest. Geniet er van en ik ben blij dat ik op deze manier kan mee reizen

Geef een reactie