Naar San Juan de Ortega (32km)

Een heerlijke albergue. We waren maar met 7 en het was rustig en goed verwarmd door een kacheltje. De eigenaresse had voor ons een lekkere maaltijd gekookt en we hadden een gezellige avond.

De volgende dag begon meteen al met regen en kou. Normaal niet zo erg, maar er was ook enorm veel wind wat het minder aangenaam maakte. De eerste uurtjes had ik overal pijntjes van de stijfheid maar die gingen gelukkig over.

Toen de zon eenmaal opkwam verschenen er prachtige luchten met af en toe een regenboog. Veel mensen liepen in poncho wat voor mij teveel herrie zou maken. Een regenpak was gelukkig nu niet te warm maar vooral aangenaam.

Halverwege eindelijk een koffie stop met een tweede ontbijtje. Ik kwam alweer dezelfde mensen tegen die ik gister ook was gepasseerd. Zo gaat dat hier op de Camino, je loopt als een soort harmonica.

De supermarkt was helaas weer gesloten. Dat heb ik nog niet echt door, misschien weer een plaatselijke feestdag ofzo. Dus maar door naar het eerste beste café.

De laatste 12 kilometers zouden door het bos gaan, dan denk je leuk wat afleiding. Maar nee, hier betekende dat één lange brede rechte weg met aan beide zijden bos. Het enige vermaak was de plassen ontwijken en zorgen dat je niet vast kwam te zitten in de modder.

Ik kon gelukkig naast de albergue nog een bak koffie halen en wat opwarmen. Ik had nu op beide kleine tenen een blaar. Wel lekker symmetrisch. De albergue had twee grote ruimtes met stapelbedden dus hopelijk zou dat een goede nachtrust kunnen zijn.

De 3 mannen van de vorige albergue kwamen ook en al gauw zaten we met zijn drieën voor de kachel (1 lag voor pampus op bed).

Nog 1 etappe en dan arriveren we in Burgos, één van de grotere steden op de route. Ik ben benieuwd.

987