Santiago

Naar Viloria del Rio (30km)

Een twee-persoonskamertje is ook niet alles als je buurvrouw de ergste snurk heeft die ik tot nu toe heb gehoord. Zo eentje die steeds harder gaat tot een explosie en dan weer even stil valt. Blijkbaar kon ze zelf ook niet goed slapen want ze was midden in de nacht nog iets aan het luisteren/kijken en waar ik van mocht mee genieten.

De ochtend begon weer stil en ik moest goed kijken naar de gele pijlen die toch moeilijk zichtbaar waren in het donker. Toch is kunnen vertrouwen op je richtinggevoel op zo’n moment erg fijn.

De sterren waren goed zichtbaar en ik kon daar maar naar blijven kijken (ook naar het pad vol kiezels!). Op een gegeven moment wordt de lucht achter me lichter en verdwijnen de sterren. Het haalt de donkerte in, de wolken kleuren roze en uiteindelijk een grote vuurbal die boven de bergen uitstijgt. Alles kleurt prachtig.

Ik heb een lekker tempo vandaag en voel me weer fit. Op twee plaatsen stop ik voor een kop koffie. Het zijn leuke kleine cafeetjes met zowel pelgrims als mannen die er dagelijks een espresso komen drinken. Het is kouder en af en toe een paar spettertjes wat ik nog geen regen mag noemen.

Ik ben vrij vroeg in de albergue en geniet nog even van het alleen zijn.

Ochtendzon
Ochtendzon

877

4 gedachten over “Naar Viloria del Rio (30km)”

  1. Prachtig prachtig we reizen met je mee hoor lief lief Sufietje!! Je verteld het ook zo weelderig dat het me diep ontroerd. Geniet van je rust, stilte en de natuurwonderen om je heen veel liefde van ons

  2. Blij dat je een goede dag hebt. Hopelijk vanavond geen snurkende Spaanse dame😉. Ga zo door topper. Ik reis met je mee dikke knuf😘😘👍

Geef een reactie