Naar Navarrete (32km)

Na het eindeloze rusten (blijft lastig) was het eindelijk om 7 uur tijd voor een pelgrims maaltijd. Ik vroeg aan moeder met dochter uit Australië of ik met ze mee mocht lopen. Ik werd zelfs tussen ze in gezet aan tafel. Heb me erg vermaakt moet ik zeggen. Vooral toen een Franse vrouw (fietser) het verschil uitbeeldde tussen de bergen in midden Frankrijk en hier. Stiekem was haar serieuze gezicht erbij nog het leukste.

Het werd weer een wat rommelige nacht. Toen ik eruit ging, kwam ik op de gang de Australische moeder tegen die me een knuffel gaf. Dat voelde goed en daar kon ik de ochtend uren mee door.

Dit traject ging meerdere keren over een drukke weg en ook stukken er langs. Gelukkig was het vroeg en Pasen en was er amper tot geen verkeer. Mijn voeten waren wat aan het zeuren en een blaar deed niet zo fijn, maar het ging. De aandacht gaat toch snel naar de dingen die je niet wil voelen.

Viana leek een prachtig stadje met allerlei middeleeuwse vlaggen. Het deed erg rustig aan, maar helaas nog geen koffie want alles was dicht. Ik moest wachten tot Logroño.

Het was een grote stad met voor mij erg veel geluid van verkeer en mensen. Niet dat het heel druk was maar eerder overweldigend. Ik dook even de kerk in om te kunnen ademhalen en te beslissen wat ik zou doen. Het was nog vroeg.

Na nogmaals de albergue lijst te hebben bekeken besloten ik toch de nog 12 km te lopen naar het volgende plaatsje. De hoofdetappes gaan van stad naar stad en ik wilde daar juist van af. Ik zette mijn buitenboordmotor aan en volgde de pijlen de stad uit.

Het begon nu wel warm te worden dus toch maar even smeren voor de eerste keer. Na een park waar veel Spanjaarden te vinden waren ging de weg verder die evenredig aan de snelweg lag. Gelukkig viel de afstand mee en liep ik het stadje in. Dit voelde beter.

Bij een albergue belde ik aan en ik werd op de lijst gezet. De bedden moesten nog worden klaargemaakt dus kon ik mooi even wat drinken op het terras. Het was er druk maar eerder gezellig dan vervelend. Ik kwam het Franse fietsende echtpaar tegen die verbaasd waren me hier al te zien. Ik zwaaide ze uit.

De kamer had 4 bedden en ik kon me in alle rust installeren. Er kwam een Canadees echtpaar binnen wat het best gezellig maakt. Nu echt even de beentjes omhoog 😉.

988