Na een goede avond in het fijne stadje een wat rommelige nacht. Toch weer vroeg eruit en op weg. De lange weg, 16km rechtdoor over een landweggetje met aan beide zijde groene graanvelden. Blij dat het nog koel was liepen we door in de hoop op koffie en ontbijt.
En gelukkig na 2 uur lopen een food truck die precies op dat moment open ging. De perfecte pauze op het perfecte moment.
Ik besefte dat ik bof om in staat te zijn dit in goede gezondheid te kunnen ondernemen. Na alles wat mijn lichaam heeft moeten doorstaan heeft het een enorm herstellend vermogen waar ik dankbaar voor ben.
We konden rustig aan doen waar mijn wat vermoeide benen blij mee waren. We namen nog 2 koffiestops met chocolade die als grap overal oppopten. Het was fijn om af en toe met de mannen te kunnen praten, maar ook om in stilte te kunnen lopen.
Weer een mooie albergue met een goede vibe. Ook de Canadees verbleef hier en langzaam stroomde meer bekende gezichten binnen. Alleen een glimlach en “hola” is al genoeg om een connectie te maken.
968
Das inderdaad een lange eindeloze weg zeg. Niet overdreven. Fijn dat je weer bekenden zag. Vanavond lekker slapen mop zet hem op bikkel. Dikke knuf💪👍😘😘
Ha die Merel wat een tempo zeg. Voordat je het weet ben je in Santiago. Gek om te bedenken dat de vroegere pelgrims ook weer terug naar huis liepen. Leuk dat je zoveel goeie mensen tegenkomt, speciaal publiek die pelgrims! Dikke zoen en geniet ze.
Inderdaad een vreemd idee maar ook erg aantrekkelijk moet ik zeggen. Het doet natuurlijker aan plus dat je ook aan de andere kant bruin wordt 😉. Dankje voor je lieve bericht!